تحلیلی بر تاثیرجهانی شدن بر بازارکار

بازار کار در بین بازارهای چهارگانه اقتصاد، ‌در تنظیم روابط عرضه و تقاضای نیروی کار و تعادل در متغیرهای کلان اقتصادی، همچون اشتغال، نقش محوری دارد. پیآمدها و آثار اقتصادی- اجتماعی تعادل در بازار کار به نحوی است که مورد توجه اقتصاددانان و سیاست گذاران است. یکی از پیامدهای مستقیم چنین تعادلی جلوگیری از هزینه و مخارج ایجاد شده در نتیجة بیکاری است. اشتغال به عنوان عاملی مؤثر در رشد اقتصادی، توزیع درآمد، و حفظ کرامت انسانی است. در مقابل بیکاری به عنوان ریشة بسیاری از ناهنجاری‌ها و پیآمدها و تبعات اقتصادی، ‌اجتماعی و سیاسی می‌باشد. بیکاری یک پدیدة اقتصادی بسیار مهم و حائز اهمیت برای دولت‌ها به شمار می‌آید که دولت‌ها همواره در تلاش هستند معضل اقتصادی- اجتماعی بیکاری را حل نمایند.  شواهد تجربی بیانگر این واقعیت است که همه کشورها چه توسعه یافته و چه در حال توسعه گریبان‌گیر مشکل بیکار هستند. ساختار جمعیتی کشورهای آسیایی و عرضه فراوان نیروی کار از یک طرف و فقدان امکانات متناسب با آن و در نتیجه عدم تقاضای کافی از طرف دیگر، بیکاری را به عنوان مهمترین معضل اقتصادی-اجتماعی این کشورها نموده است. در این راستا پدیدة جهانی شدن احتمالاً بر ساختار بازار کار، ‌اشتغال و بیکاری، آثار جدی را بر جای خواهد گذاشت. از آنجا که دولت‌ها در کشورهای در حال توسعه نقش زیادی را در بازارکار دارند. خود به عنوان یک متغیر و عامل تأثیر گذار بر بازار کار نیز مطرح هستند.